میخواهم از شهرم بگویم،شهر کوت عبدالله…
در شهر من حرف از مدرن و مدرنیته بودن چیز غریبی است.شهر من بر خلاف تمام معادلات شهری پیشرفته و نو پیشرفته، در حال حرکت کردن است.در کوت عبدالله که از مناطق قدیمی اهواز بود حرف از طرح جامع فاضلاب شهری،ناوگان مجهز اتوبوسرانی،پروژه های عمرانی،ایستگاههای مجهز آتش نشانی… چیز عجیب و غریبی است.همشهریان من از بس تیغ تیز ظلم و تبعیض و نابرابری چه زمانی که عضو کلانشهر اهواز بودند و چه حالا که تبدیل به شهرستان شده اند بر سر انها کشیده شده است از فقیرترین شهرهای ایران هستند.شهر کوت عبدالله را باید شهر عجایب نامید.شهری که اگر باران جزئی بر آن ببارد جویهای روباز آن آب را به سطح معابر و کوچه ها می فرستد و مشکل دیگری را به رخ شهر میکشند و دریغ از کسی که به فکر مردم شهر باشد.در کوت عبدالله مشکلات حادی وجود دارد که هر ماه باعث می شود تا یک هفته زباله ها در خیابانها مانده و محله ها و کوچه ها را بوی تعفن انها پر کرده باشد!و هیچ کس را هم یارای مقابله و حل انها نیست.بدون شک بیشتر دولتمردان نظام جمهوری اسلامی با شهر من اشنا هستند چون که بیشتر انها از شهر کوت عبدالله گذشته اند و به سوی مرزها رفته و با دشمن بعثی جنگیده اند.شهر من شهر غریبی است که از دوست و دشمن خنجر خورده و در حالت احتضار بسر می برد.از مسئولان استان گذر میکنم چون که با وجود انها این وضعیت ماهها و سالهاست که پابرجاست.از وزارت کشور.از مقامات کشوری و لشکری،از ریاست جمهوری،از مقام معظم رهبری و از تمام کسانی که اسم کوت عبدالله و خاطرات دوران دفاع مقدس در کوت عبدالله را هنوز در سینه خود نگاه داشته اند کمک می طلبیم به فریاد گوش خراش کوت عبدالله و مردم مظلومش برسید که بعد از چهل سال از انقلاب شکوهمند این وضعیت لایق نظام جمهوری اسلامی و مردم ولایتمدار کوت عبدالله نیست…
وألعاقبة للمتقين…
6ابان1397
18صفر1440
28اكتبر2018
حميد البوعطوی_خراسان رضوی.
