چه چیزی نظام را از قیام مردم می‌ترساند؟
علی احمد
با توجه به گسترش روز افزون دایره مطالبات مردمی و قیام آنها علیه نظام جمهوری اسلامی نگرانی‌های نظام از وخیم‌تر شدن اوضاع در کشور و تنگ شدن حلقه افزایش می‌یابد. اما سوالی که اینجا مطرح می‌شود چه چیزهایی باعث نگرانی نظام می‌شود؟
این روز‌ها در همه شهرهای ایران مردم علیه نظام برخاسته‌اند و سقف مطالبات خود را از مطالبات اقتصادی به مطالبه کناره‌گیری رهبر ایران از قدرت، انتقال مسالمت آمیز قدرت و برخورداری همه گروه‌های قومی، دینی و نژادی از حق تعیین سرنوشت ارتقاء داده‌اند.
براساس گزارش‌های مختلف در خبرگزاری‌های وابسته به نظام از جمله ایسنا، مهر، فارس و غیره حکومت و تعداد زیادی از مسئولان خواستار سرکوب قیام مردمی شده و از نیروهای امنیتی، نظامی و انتظامی خواسته‌اند که این اقدام را در دستور کار قرار دهند. آنها همچنین به رسانه‌ها و خبرنگاران خود هشدار داده‌اند اقدامات رسانه‌ای را در راستای همین امر متمرکز کنند.
اقدامات صورت گرفته برای سرکوب مردم، از جمله استقرار نیروهای ضد شورش در خیابان‌ها، بسیج نیروهای امنیتی و لباس شخصی، کشتار مردم معترض به مانند آنچه در شهرستان دورود رخ داد و همچنین دستگیری گسترده معترضان در شهرهای مختلف، نشان از ترس و نگرانی نظام از سقوط دارد.
در همین چارچوب اسماعیل جبارزاده، معاون سیاسی وزارت کشور به فراوانی دستگیرشدگان اشاره کرد و به خبرگزاری فارس گفت که آمار مشخصی از تعداد بازداشت‌شدگان در دست نیست.
با همه این احوال سوال هنوز پابرجاست؛ چه چیزی نظام را از قیام مردم می‌ترساند. قیام قومیت‌ها در تمام کشور همراه با مردم فارس باعث شده که این تظاهرات رنگ دیگری نسبت به تظاهرات قبلی و خصوصا تظاهرات جنبش سبز در سال ۲۰۰۹ داشته باشد. این تظاهرات در تمام نقاط کشور صورت گرفته و همبستگی تمام اقوام، نگرانی‌های نظام را بیشتر و حلقه را بر آنها تنگ‌تر می‌کند.
وحدت عمومی همه مردم و یکپارچگی صدای آنها علیه نظام و همچنین شعار‌ها و مطالبات متحدالشکل و متحدالمضمون آنها ضد این نظام می‌تواند به این ظلم و ستمی که رژیم آخوندی بر همه آنها روا داشته، پایان دهد.
در دستور کار قرار دادن تظاهرات مسالمت‌آمیز و اجتناب از روی آوردن به خشونت و تعدی به مملوکات عام دست نظام را برای سرکوب و سیاه‌نمایی قیام مردمی می‌بندد و امکان ارائه تصویری زشت از این تظاهرات به جهان را از او می‌گیرد. چه بسا نظام خود افرادی را مسئول به خشونت کشاندن تظاهرات کرده و آنها را میان معترضان قرار داده تا بتواند بهانه کافی برای سرکوب مردم را در اختیار داشته باشد.
گفتنی است دسترسی به برخی شبکه‌های اجتماعی نیز محدود شده و اینترنت در برخی نقاط کشور قطع شده است. شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های نوین در سال‌های گذشته باعث شده‌اند که مرز‌ها میان جهانیان از بین رفته و مردم بتوانند در اسرع وقت صدای خود را به گوش همه برسانند.
با توجه به فیلتر شدن تلگرام و اینستاگرام مردم باید در قیام خود از رسانه‌های جایگیزین یا از فیلترشکن‌های مطمئن استفاده کرده تا بتوانند مشت خود را محکمتر و قدم خود را استوار‌تر و منظم‌تر برای مقابله به اقدامات سرکوبگرانه نظام بردارند.
مركز حقوق بشر احواز
