روزگار سخت احوازیها در بیمارستانهای دولتی!
الأحواز با داشتن منابع پردرآمدی همچون نفت، گاز، آب و زمینهای حاصلخیز کشاورزی، تولید انواع محصولات نفتی و گازی و نیز سایر محصولات وابسته و غیر وابسته، ثروتمندترین اقلیم در جغرافیای ایران به شمار میآید. اما شهروندان این اقلیم با توجه به پردرآمد بودن مناطقشان از شرایط حقوقی سختی برخوردارند.
موضوع مورد بحث ما قسمت کوچکی از مشکلات مردم احواز است، که شامل مراکز درمانی دولتی و کم و کاستیهای موجود در آنهاست.
معمولا بیمارستانهای دولتی جایی هستند که مردم و علی الخصوص مستضعفین و نیازمندان برای رفع مشکلات درمانی خود به آنها مراجعه می کنند. اما در مراکز درمانی أحواز اوضاع این چنین نیست.
کادر درمانی و کیفیت خدمات در بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر احواز با یکدیگر بسیار تفاوت دارند. این وضعیت در شهرهای دیگر اقلیم دارای شرایط بدتری است. در بعضی شهرها نیز همچون المحمره شاهد نبود مراکز درمانی یا دارای درمانگاههایی بدون امکانات اولیه لازم برای یک بیمارستان استاندارد هستیم.
در بیمارستانهای دولتی که بیشترین مراجعه کنندگان آنها، بیمارانی با توانایی مالی اندک است از نظر کیفیت خدمات درمانی، این خدمات در شرایط بحرانی از نظر استانداردهای ملی و بین المللی قرار دارند.
پزشکان متخصص و مجرب در این بیمارستان ها انگشت شمارند. معمولا در همه بیمارستانهای الأحواز شاهد کمبود تیم متخصص پزشکی در زمینه بیماریهای مختلف هستیم. به همین دلیل بیماران تحت درمان دانشجویان پزشکی قرار میگیرند، لذا دانشجویان اولین تجربه کاری با تعالیم دانشگاهی خود را بر روی این بیماران تجربه میکنند. اما آیا این مراجعه کنندهگان موش آزمایشگاهی هستند که آنها را با بدون هیچگونه بازرسی و کارد مجرب زیردست دانشجویانی قرار میگیرند که هنوز نمیدانند آمپول را در کدام رگ بزنند؟
در بسیاری از موارد شاهد بیدقتی، بیاحتیاطی و سوانح مرگ باری در هنگام درمان بیماران بوده ایم. این سوانح و بیدقتیها گاهی منجر به مرگ برخی از بیماران بستری شده در این بیمارستانها شده است. بیمارستانها نیز در این رابطه هیچ وقت پاسخگوی بیمارانی که بر اثر این اشتباهات و بی توجهی ضرری به آنها رسیده است، نبودهاند. لذا این پیامد باعث این شده است که پزشکان متخصص و با تجربه از شرایط موجود سوء استفاده کرده و در بیمارستان های خصوصی یا در مطبهای شخصی خود با هزینه های گزافی به درمان بیماران می پردازند.
با توجه به این امر و بالا بودن هزینه های درمان در مراکز خصوصی اعم از بیمارستانها یا مطبهای شخصی مراجعه کنندگان یا مجبور می شوند به مراکز دولتی که شرایط اسف باری دارند مراجعه کنند یا دست به دامان انسان های دیگری شوند که شاید مقداری از هزینه های درمانی خود را به صورت قرض از آنها گرفته و به درمان درد خود بپردازند.
علاوه بر این مراجعین به جهت مشکلات ذکر شده گاهی مجبور به پیگیری پروسه درمان در بیمارستانهای کلانشهرهای دیگر همچون تهران، شیراز و اصفهان میشوند که این خود ارائه مطالعات دیگری در این زمینه را میطلبد.
این مشکلات سالهاست دامان مردم أحواز را گرفته و آنها روزگار سختی در بین راهروهای بیمارستانهای دولتی و غیردولتی را میگذرانند، لذا معلوم نیست در آینده کدام رگ زیر آمپول اشتباه می رود!
شیرین موسوی
مركز حقوق بشر احواز